سنگ صبور رمانی از صادق چوبک است که در سال ۱۳۴۵ خورشیدی منتشر شدهاست. اصطلاح سنگ صبور در فرهنگ عامهٔ ایرانی برای کسی یا چیزی به کار میرود که شنونده همه دردها و رنجهای آدمی است و معنای شکیبایی را دارد. سنگ صبور درد دلها را میشنود و غمخواری میورزد. ساختار این رمان بر اساس تک گویی یا مونولوگ است. تمام شخصیتها در فصولی جداگانه به شیوهٔ راوی اول شخص و به زبان گفتاری حرف میزنند. فن یا صناعت رمان، شیوهٔ جریان سیال ذهن است که جیمز جویس پیشتر در رمان معروف خود ا…
یک پیام ارسال کرد