دوران پارینهسنگی یا پالئولیتیک (Paleolithic) قدیمیترین دوران ماقبل تاریخ انسان و فرهنگ مادی انسانی و دورانی است که در آن انسان برای نخستین بار از ابزار سنگی دستساز استفاده کرد. پارینهسنگی از حدود ۳٫۳ میلیون سال پیش تا زمان عقبنشینی یخچالها از نیمکرهٔ شمالی در فاصلهٔ سالهای ۱۰ هزار تا۸۵۰۰ قبل میلاد ادامه داشتهاست. به پارینهسنگی، عصر سنگ کهن و دیرینهسنگی هم گفته شدهاست. واژه پارینهسنگی در سده نوزدهم میلادی برای اطلاق به عصر حجر مورد استفاده قرار گرفت. در این دوران ابزار سنگی به طریق ابتدایی و خشن و بدون صیقل ساخته میشد و مانند آنچه در ادوار بعدی یعنی در دوران نوسنگی تولید میشد، نیست. بهزودی ضرورت تقسیمات بیشتری برای دورا…
- لازم است جذب آب و رطوبت سطحی دانهها که از مشخصات سنگدانه بتن است، با تخمین مناسب برآورد شود؛ به طوری که بتوان میزان آب در خمیر سیمان و نسبت آب به سیمان در مخلوط را به طور واقعبینانه تنظیم نمود. به طور کلی سنگدانهها از نظر رطوبت سطحی و جذب آب ممکن است در ۴ وضعیت قرار گیرند: 1. دانههای کاملاً خشک (خشک شده در کوره): دانههایی هستند که در خشککن آز...
سنگ - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سَنگ یا صَخرِه به مواد جامدی از پوسته زمین گفته میشود که از یک یا چند کانی که با یکدیگر پیوند یافتهاند، تشکیل شدهاست. در زمینشناسی سنگ تجمعی طبیعی و جامد از مواد معدنی یا شبهمعدنی است. لایه خارجی جامد زمین (سنگکره) از سنگ تشکیل شدهاست. سنگها سه گونه هستند: آذرین، رسوبی و دگرگونی. دانش شناختن سنگها را سنگشناسی مینامند. عنصر اصلی تشکیلدهنده تمامی سنگها سیلیس است. سنگها و کانیها در ساختمانسازی، صنایع، پزشکی و غیره به کار میروند. به قطعههای بزرگی از سنگ که در بیرون از خاک دیده شود، تختهسنگ یا صَخرِه میگویند.
یک پیام ارسال کرد