07/10/2021· ساخت هرم فقط بارکشی سنگهای عظیم نبود. در مصر باستان خط گذارانی (افرادی که روی چوب یا سنگ برای تعیین محل برش نشانهگذاری میکردند) بودند که تعداد قطعات سنگ لازم برای انتقال به محل احداث هرم را محاسبه و همچنین بررسی میکردند که زمین شیب و زاویه نداشته باشد. برای مثال هر ضلع هرم بزرگ خوفو دارای شیب ثابت ۵۲ درجه است.
باستانشناسان معتقد هستند که این بنا برای مدت ۳۸۰۰ سال، بلندترین سازهی روی زمین بوده است. مجسمهی ابوالهول که در دوران خفرع ساخته شده، یک موجود افسانهای است که آثاری از آن در معماری مصری، یونانی و حتی آسیای جنوبی نیز دیده شده است. اهرام خفرع و منقرع از هرم خوفو کوچکتر هستند و طراحی سادهتری دارند.
برای مصریان باستان ، رنگ هر سنگ جواهر معنای متفاوتی داشت. به عنوان مثال جواهری به رنگ سبز نماد باروری و موفقیت در کاشت محصولات جدید بود. همین طور فردی که به تازگی مرحوم گشته بود، گردن آن را با جواهری به رنگ قرمز تزئین می کردند تا تمایل و عطش ایسیس (الهه طبیعت، بارزایی، تجسم ماهیت سحر و جادو در مصر باستان. بسیار مورد علاقه مصریان باستان بود.
آنها ریاضیدانان باهوشی بودند ساختن هرم فقط بارکشی سنگهای عظیم نبود. در مصر باستان خط گذارانی (افرادی که روی چوب یا سنگ برای تعیین محل برش نشانهگذاری میکردند) بودند که تعداد قطعات سنگ لازم برای انتقال به محل احداث هرم را محاسبه و همچنین بررسی میکردند که زمین شیب و زاویه نداشته باشد. برای مثال هر ضلع هرم بزرگ خوفو دارای شیب ثابت ۵۲ درجه است.
عقیده مصریان باستان بر این بود که پس از مرگ روح آزاد شده به نام «کا» نیاز به کالبدی یا جایگاهی دارد تا در آن به زندگی خود در «سرزمین مغرب» - یا جهان پس از مرگ - ادامه دهد. بنابراین، از فقیر تا فرعون در طول حیات خود کوشش و هدفی جز این نداشت که وسایل و جایگاه زندگی دیگر دنیاییش را با رفاه و فراخی هر چه تمامتر تدارک بیند.
معماری مصر باستان جمعه, ۱ اسفند ۱۳۹۳، ۱۲:۳۲ ب.ظ معبد ادفو طی ۱۰ هزار سال تمدن مصر باستان که در دره نیل واقع شده یکی از شاخصترین تمدنهای زمانه خود است. حتی امروزه آثار معماریی مانند مجسمهٔ ابوالهول و اهرام سهگانه جزو فهرست میراث فرهنگی یونسکو بهشمار میآیند. معماری مصر باستان را منتقدان معماری به چندین روش دستهبندی کردهاند. محتویات
یک منبع مصر باستان سرزمین مصر را در این زمان به این صورت توصیف میکند: در مجاری، ماهی و در دریاچهها پرنده فراوان است. مزارع مصر به واسطه وجود رستنیها سبز است و در سواحل آن نخل وجود دارد. انبارهای غله لبریز از گندم و جوست. سیر، گندم، کاهو و میوهها برای بقا (ادامه زندگی و سلامت) موجود است و شراب از عسل برتر است.
پادشاهی کهن مصر دورهای از تاریخ مصر است که به گفتهٔ خود مصریان باستان، اوج قدرت و تمدن آنها در طول تاریخ بودهاست. این دوره در اصل طولانیترین دوران باثبات در تاریخ مصر باستان بودهاست. پادشاهی کهن مصر (حدود ۲۶۸۶ تا ۲۱۸۱ پیش از میلاد) در کرانههای پرآب رود نیل شکوفا شد. این دوره عصر رونق، ثبات نسبی و حکومت قوی مرکزی بود، دورهای که در آن اهرام بزرگ را ساختند و جامعهی مصر پادشاهان یا فراعنهاش را بهعنوان «خدایان روی زمین» میپرستیدند. جامعهی عصر پادشاهی کهن را دولتی متمرکز به رهبری فرعون، که فرمانروایی بسیار قدرتمند بود، سختگیرانه اداره میکرد. این باور که …
یک باستانشناس به نام «پیر مونته» در سال 1939 موفق به کشف آرامگاه «پسوسنس اول»، فرعون مصر شد که حدود سه هزار سال پیش پادشاه مصر بوده است. این آرامگاه در شهر تانیس در نزدیکی دلتای نیل واقع شده است. این فرعون در تابوتی از جنس نقره و با ماسکی فوق العاده از جنس طلا دفن شده و به همین دلیل به این فرعون شاه نقرهای نیز گفته میشود.
ویژگی های مشترک ستون های مصری عبارتند از: (1) شفت های سنگی که برای شبیه سازی درختان درخت یا لانه های همراه یا ساقه های گیاهی حک شده است، گاهی اوقات ستون های پاپیروس نامیده می شود؛ (2) نقاشی های لیلی، لوتوس، نخل و یا پاپیروس در پایتخت (تاپس)؛ (3) پاتو شکل یا گردو (شکل ناقص)؛ و (4) دکوراسیون تسکین حک شده به رنگ روشن.
یک پیام ارسال کرد